14 مدل از بهترین شامپوی زنانه [حجم دهنده و حالت دهنده] از برندهای با کیفیت
شامپوی زنانه و سیر تکاملی شامپو در گذر تاریخ
داستان آنچه ما شامپو می نامیم به کمتر از یک قرن می رسد ولی داستان شستشوی موها (و شامپوی زنانه) هزاران ساله است. تا پیش از تولید شامپو به صورت امروزی، برای پاک کردن موها از مواد موجود و در دسترس مانند مواد حیوانی، گیاهان مختلف و مواد معدنی استفاده می شده است. در این مقاله به تمیز کردن مو و بدن در گذر تاریخ می پردازیم:
4000 سال قبل از میلاد:
آرایش و پیراستن مو فقط به طبقه بالای جامعه محدود بود.
3000 سال قبل از میلاد:
این باور به وجود آمد که آراستگی و پیراستگی وجه تمایز انسان و حیوان است. در این دوره در میدان های بابل حمام های آب گرم وجود داشت که در آنها صابون هایی با استفاده چربی های حیوانی تهیه و در کوزه های رسی نگهداری می شد.
1500 سال قبل از میلاد:
در این دوره در مصر باستان، روغن گیاهانی مانند نیلوفر آبی، به عنوان ماده آرایشی استفاده می شد و از ترکیب روغن های گیاهی و حیوانی با نمک بازی(قلیایی)، ماده ای مشابه صابون می ساختند که از آن در درمان بیماری های پوستی و شستشو استفاده می شد.
قرون وسطی:
در این دوره پاکی و خلوص روحی بر پاکیزگی بیرونی ارجحیت داده می شده است. در ژاپن توصیه به حمام روزانه می شده است. در ایسلند، استخرهای پر شده از چشمه های آب گرم، محل محبوب گردهمایی های شب های شنبه بوده است.
800 میلادی:
در حلب سوریه، روغن زیتون، روغن بادام شیرین، آب و چای با هم حرارت داده می شد، ماده حاصل پس از سرد شدن، بریده شده و به مدت هفت ماه نگهداری می شد و بعد به عنوان صابون مورد استفاده قرار می گرفته است.
1100 میلادی:
در این زمان صلیبیون با کاروان های صابون که در جاده ابریشم تردد داشتند مواجه شدند و محموله هایی از آن را به خانه برده و تلاش کردند راهی برای تولید محصول مشابه آن پیدا کنند.
1200 میلادی:
صابون های اروپایی با ورود صابون های ساخت مسلمانان به اسپانیا و ایتالیا، گسترش پیدا کرد. شهر ایتالیایی “کاستیل” هم به همین دلیل شناخته شده بود.
1500 میلادی:
صابون های کاستیل به همه جای اروپا وارد شد و مقادیر زیادی از آن از راه دریا به انگلستان هم رسید. آرایشگرهای انگلیسی صابون را تراشیده و می جوشاندند و به آن مقداری گیاهان مختلف اضافه می کردند تا موها درخشان و خوشبو شوند. ولی در نهایت اکثر صابون ها چشم ها را می سوزاندند و به سختی کف می کردند و لایه کدری روی مو باقی می گذاشتند.
1800 میلادی:
تاجران اولیه مناطق استعماری ماساژ سر و بدن را کشف کردند که در آن سرزمین ها به آن “چامپو” می گفتند و برای اولین بار “چامپو کردن” را به اروپاییان معرفی کردند.
1898 میلادی:
شیمیدان آلمانی “هانس شوارتسکف” یک فروشگاه اختصاصی عطر افتتاح کرد که روی محصولات مو تمرکز کرده بود. وی شامپو پودری را تولید کرد که در آب حل می شد ولی علیرغم اینکه به سهولت استفاده می شد، هنوز اثرات قلیایی را روی موها به جا می گذاشت.
1900 میلادی:
نرم کننده و حالت دهنده ای به نام “بریلیانتین” توسط یک فرانسوی به نام “پیناود” ساخته شد که برای نرم کردن موی ریش و سبیل هم استفاده میشد.
1908 میلادی:
نیویورک تایمز در مقاله ای با عنوان ” قوانین ساده” نحوه شامپو کردن را معرفی کرد. این مقاله ادعا کرد که بهتر است موها در شب شامپو شوند و سپس شانه و برس زده شود و موخوره ها هم سوزانده شود.
همچنین صابون کاستیل با برس سفتی روی موها مالیده شود و بعد چهار بارآبکشی شود. متخصصین مو پیشنهاد می کردند شامپو کردن هر ماه یا هر شش هفته یکبار صورت بگیرد تا مو در وضعیت نسیتاً خوبی باشد.
1914 میلادی:
“کیس هربرت” اولین شامپوی تجاری خود را تولید کرد. در تبلیغات آن سال دیده شده که زنان جوان در اردوگاه ها، موهای خود را در دریاچه می شستند. شعار تبلیغاتی این محصول، “موهایی زیباتر با شامپو” بود.
1927 میلادی:
هانس شوارتسکف اولین شامپوی مایع جهان را معرفی و امپراتوری بین المللی خود را از موسسات آرایش مو شروع کرد.
1930 میلادی:
اولین شامپو حاوی سورفاکتانت های مصنوعی به عنوان Drene معرفی شد. این شامپو یکی از اولین شامپوهایی بود که PH متعادلی داشتند.
1946 میلادی:
اولین شوینده (دترجنت) ساخته شده از سورفکتانت/ بیلدر در ایالات متحده معرفی شد. سورفکتانت تمیز کننده اصلی بود ولی بیلدر کمک می کرد تا سورفکتانت کارآمدتر و موثرتر باشد.
دهه 1960 میلادی:
شیمیدان ها موفق شدند راهی برای معلق کردن مواد در شامپو پیدا کنند تا آسیب هایی که بر اثر استفاده از دترجنتها روی مو ایجاد می شد را پر کند.
دهه 1970 میلادی:
محققان ادعا کردند که چند بار شامپو کردن در هفته برای سلامتی مو ضرر دارد.
دهه 1980 میلادی:
شیمیدان ها موفق به کشف راهی برای معلق کردن سیلیکون در شامپو شدند و به این ترتیب شامپوهای 2 در 1 (همراه با نرم کننده)، تولید و به بازار عرضه شد. در این دوره برای انواع جنس موها شامپویی وجود داشت که همه آنها یک همراه با عنوان “نرم کننده” داشتند.
نمونه های اولیه شامپو
نمونه های اولیه شامپو و شامپوی زنانه در قرن ۱۵ میلادی در هندوستان ساخته شد. این نمونه های اولیه از جوشاندن گیاهی به نام اسپیدونس به دست میآمد و سپس مادهای به نام آملا که نوعی از انگور فرنگی هندی است به آن اضافه میشد.
انتقال اختراع شامپو از هند به سایر کشورها آغاز شد و بعد از اینکه بریتانیا، هند را مستعمره خود قرار داد اختراع شامپو به انگلستان نیز منتقل شد و از آنجا به سایر کشورهای اروپایی انتقال یافت.
بنا به قولی ابداع و اختراع شامپو به سرخ پوستان در سال ۱۵۰۰ و محلیان بنگال در سال ۱۷۵۹ میلادی بر می گردد که برای شستن موها از آن استفاده می کردند و برای اولین بار نام خود را در تاریخ برای تولید این محصول ثبت کردند.
مواد تشکیل دهنده شامپوی آنها هسته میوه گیلاس با برخی از گیاهان و گیاهی به اسم (ROSELLE) که نام عامیانه این گیاه همان چای ترش (Hibiscus sabdariffa) است و در آن زمان برای حفظ و تمیزی مو استفاده می شده است.
به هرحال با گذشت زمان، تغییرات فراوانی بر روی ساختار شامپوها و شامپوی زنانه انجام شد و این محصول وارد بازارهای مدرن شد اما در اوایل اختراع این محصول دوست داشتنی، شامپو در بازار یافت نمی شد بلکه فقط در دست آرایشگران خاص و محدودی و به شکل صابون پیدا میشد.
بالاخره در سال ۱۸۰۰ میلادی شامپوها کف دار شدند و عموم مردم نمی توانستند استفاده کنند بلکه برای قشر مرفه مورد استفاده بود و در ماه فقط یک بار شامپو می زدند.
اختراع شامپو و پیدایش کلمه شامپو
کلمه شامپو در زبان انگلیسی در سال ۱۸۶۲ پیدا شد و مشتق شده از کلمه هندی”chāmpo “ به معنای ماساژ یا فشردن یا آرام لمس کردن میباشد.
بالاخره در سال ۱۹۰۸ روزنامه نیویورک تایمز اعلام کرد که برای بهتر شدن موها دو بار در ماه از شامپو استفاده کنید، این دستورالعمل برای کسانی بود که موهای سالمی نداشتند و اما افرادی که موی سالمی دارند یک بار در ماه استفاده میکردند.
در سال ۱۹۲۰ برای اولین بار که اختراع شامپو مایع انجام شد و در سال ۱۹۳۰ کیفیت شامپو بهتر شد.
ایده تولید شامپوهای امروزی بعدا و به وسیله شیمیدانانی که در زمینه لوازم آرایشی و بهداشتی کار می کردند، در آزمایشگاه درست شدند.
این دانشمندان اولین گام ها برای تعیین این که فرمول شامپو باید چه ویژگی هایی را داشته باشد برداشتند.
آنها باید درباره ویژگی های مرتبط با زیبایی و ظرافت شامپو مانند سفتی، رنگ و این که بویش باید شبیه چه باشد تحقیقات خود را آغاز کردند.
همچنین ویژگی های عملکردی، مانند میزان پاک کنندگی شامپو حباب های حاصل از آن و میزان تحریکات جلدی را در نظر می گرفتند و بر این اساس تست هایی بر روی افراد مختلف انجام میدادند.شامپوی زنانه مورد تحقیقات بیشتری قرار گرفت.
هنگامی که ویژگی های یک شامپوی معمولی و شامپوی زنانه سازگار با پوست شناسایی شدند، فرمول اولیه در آزمایشگاه ساخته شد و دسته اولیه شامپوها با استفاده از مواد مختلف در لیوان های آزمایشگاهی کوچکی ساخته شدند.
در اوایل دهه ۱۹۳۰، در اولین اختراع شامپو و شامپوی زنانه با مواد شوینده مصنوعی ساخته شد. اما هنوز هم ایرادات فراوانی داشت. در دهه ۱۹۶۰ فناوری جدیدتر، مواد شوینده ای را در اختیارما قرار داد که ما امروزه مورد استفاده قرار می دهیم.
با پیشرفت علم و تکنولوژی، فرمولاسیون شامپوهای معمولی و شامپوی زنانه پیشرفت زیادی کرد و روز به روز در حال تکامل است. مواد شوینده جدید، پوست و چشم را کمتر تحریک میکنند و کیفیت محیط و بهداشت را بهبود داده اند؛ همچنین فناوری تولید پیشرفت کرده است و امکان ترکیب هزاران ماده مفید را در شامپوی زنانه به وجود آورده است. همه اینها احساس حالت بهتر، پاک شدگی بیشتر و رفع دامنه گسترده ای از مشکلات پوست و مو را بهمراه دارند.
امروزه شامپوی زنانه یکی از پر مصرف ترین لوازم بهداشتی زنان میباشد که اهمیت کیفیت و مواد تشکیل دهنده آن برای همگان روشن و مشخص است
ما در اینجا نمونه هایی از بهترین شامپوی زنانه را برای مشاهده مشخصات قیمت و خرید ،جهت معرفی درج کرده ایم :